Het leven zich vanuit eenheid laten ontvouwen
Welkom bij mijn blog
Hierin deel ik inspiratie, inzichten en liefdevolle reflecties over Helende aanrakingen bewustwording en leven vanuit verbinding met jezelf.
Ik schrijf vanuit het hart, gebaseerd op de ervaringen in mijn praktijk maar vooral ook vanuit het leven zelf.
Laat je raken, vertragen en herinneren aan dat wat jij in esssentie bent.
Over leven, dood en (on)schuld
De wens voor een ander verleden
We kennen schuldgevoel allemaal. We hebben allemaal ervaringen opgedaan waar we op terugkijken met een gevoel van schuld. We schenken vaak tijd en aandacht aan gedachten die ons terugbrengen in de tijd: naar de momenten waarop we in onze ogen ‘faalden’. En dat doet zeer. Iedere keer opnieuw. We zouden willen we dat het verleden anders is dan het is. Onbegonnen werk, niet? Het verleden willen veranderen? De feiten liggen er nu eenmaal. Als we het verleden niet kunnen veranderen, wat is dán de uitnodiging waar het schuldgevoel betreft?
Neem dit maar aan, het zal je verlossing schenken:
- Je hebt gehandeld vanuit de mate van bewustzijn die je op dat moment tot je beschikking had.
- Je hebt gehandeld vanuit onschuld, je bent onschuldig.
- En … vergeef het jezelf.
Maar je deed het niet….
….. maar je deed het niet
….. maar je kon het niet
… maar je was er niet voor mij
….. maar je etc.
In haar boek “Familieopstellingen en een cursus in Wonderen” schrijft Els Thissen: “Iets van anderen willen om je goed te voelen, is als een poging een bodemloze put te vullen”.
In het opgeven van de hoop op een beter verleden kan er ruimte ontstaat om het ‘heden te nemen zoals het is’. Er schuilt zoveel kracht (liefde) in te kunnen zeggen (en voelen):
- Ik had dit zo nodig van je lieve papa – maar je kon het me niet geven.
- Ik had zo graag gehad dat je me had gezien voor wie ik ben lieve mama – maar je kon het niet.
We laten de ander zijn of haar lot, en we zijn bereid ons lot te nemen en te dragen. We halen de verantwoordelijkheid voor ons innerlijke geluk af van de schouders van de ander en we oordelen niet over de ander.
Iedere ouder wenst tenslotte ten diepste het beste voor zijn of haar kind (ook al zien we het aan de oppervlakte niet altijd direct of zelfs helemaal niet).
en ….. we omarmen onze innerlijke vrijheid.
(blogpost: 27 maart 2025).
Het pijnlichaam
De dynamiek tussen onprettige gedachten en pijnlijke gevoelservaringen, deze ‘dans’ die zo maar getriggerd kan worden door een ogenschijnlijk onbelangrijk voorval wordt door Eckhart Tolle ‘het pijnlichaam’ genoemd.
Ter illustratie een voorval uit mijn eigen praktijk van al wat jaren geleden, waarin ik wat was uitgelopen na een behandeling. De daaropvolgende cliënt moest hierdoor tien minuten wachten. Zij kwam voor de eerste keer, en al tijdens het verwelkomen na het wachten buiten werd duidelijk dat ze rázend was.
Eenmaal gezeten met een kopje thee in onze handen, vertelde ik haar dat ik de indruk kreeg dat zij erg boos op me was. Hierop brandde zij los en gaf me in niet mis te verstane woorden terug ‘dat dit toch niet kon! Dat zij keurig op tijd was verschenen en dat ik me aan de tijd had moeten houden’. Vréselijk boos was ze.
Ik vertelde haar dat zij wat mij betrof volkomen gelijk had. Ik bood haar mijn oprechte excuses aan en toonde begrip voor haar boosheid (ik vond het best spannend, want ik ben van binnen altijd een beetje bang voor grote boosheid). Ik gaf haar aan dat ik, ondanks het feit dat ik me kon voorstellen dat zij boos was, niet helemaal kon garanderen dat het nooit meer zou gebeuren. Bij grote uitzondering loop ik namelijk wel eens een beetje uit.
Vervolgens vroeg ik haar of zij mij misschien wilde meenemen in wat het wachten bij haar teweeg had gebracht. Het had haar immers echt boos gemaakt en gekwetst. Hierop barstte zij in tranen uit en vertelde me dat zij zich tijdens het wachten erg onbelangrijk had gevoeld. Alsof zij als mens er niet toe deed voor mij. En dit gevoel kende zij maar al te goed. Het was hetzelfde gevoel dat zij had ervaren toen zij een klein meisje was en soms uren lang had moeten wachten op haar vader en moeder die een winkel aan huis hadden. Dat zij als klein meisje angstig was geweest in die eenzame uren.
Het wachten had het pijnlichaam doen ontwaken….
Deze tekst is te vinden in mijn e-book “Een Helende aanraking voor jou”.
Heb je belangstelling? Stuur me een appje of een DM en ik stuur je het e-boek als ik er de laatste hand aan heb gelegd.
(blogpost: 23 maart 2025)
Het hart is altijd groot genoeg
Neem contact op
als je er aan toe bent jezelf te leren kennen
en tot volledige bloei te komen.
Stuur me een berichtje voor meer informatie
of maak gelijk een afspraak.
Ik zie uit naar onze ontmoeting!
