Blog

Over verlies

In mijn praktijk ontmoet ik met regelmaat mensen die te maken hebben (of hebben gehad) met een ‘verlieservaring’[1]. Het ondervinden van verlies is een ervaring die we niet kunnen ontlopen. Het bijbehorende verdriet volgt en het is goed te realiseren dat er geen tijd voor staat.

Zo kan het zijn dat je vanuit je jeugd verschillende ‘verlieservaringen’ hebt doorgemaakt welke nog niet zijn doorleefd, gewoonweg omdat je er nog niet aan toe was.[2] De gevoelens die samenhangen met deze ervaringen worden veilig opgeborgen en bewaard tot we er klaar voor zijn. Het lichaam biedt voor al deze gevoelens een veilige thuishaven. [3]

Als we er klaar voor zijn, rouwen we om verloren verzorgers, partners en vrienden die op de juiste manier om ons gaven en voor ons zorgden. We rouwen echter evenzogoed om onze verloren verzorgers, partners en vrienden die ons niet de liefde gaven die we als kind of volwassene verdienden. (Overigens, zonder te beschuldigen want ouders hebben het gedaan binnen hun mogelijkheden. Dat mogen we niet uit het oog verliezen).

Soms herscheppen we onbewust eenzelfde verlieservaring in een poging het opnieuw te doorleven, eroverheen te komen en te herstellen, zo stelt Elisabeth-Kübler Ross[4]. Dit zou kunnen betekenen dat, als we vanuit onze opvoeding en ervaringen als kind de (onbewuste) overtuiging hebben opgedaan ‘dat we het niet waard zijn om van te houden’, we vaak díe mensen om ons heen verzamelen die deze (onbewuste) overtuiging bevestigen.

Als voorbeeld de vrouw in mijn praktijk die als kind vanaf haar vierde jaar opgroeide zonder vader. Vader had het gezin plots verlaten voor een jongere liefdespartner, waarbij hij het contact met zowel moeder als dochter verbrak. Voornoemde cliënt had de ervaring als volwassen zelfstandige vrouw keer op keer verlaten te worden door haar liefdespartner.

We nodigen we ons zelf als het ware keer op keer uit dezelfde verlieservaring te ondergaan. Net zo lang totdat we onze vraagtekens zetten bij de (onbewuste) overtuiging, we ruimte maken om te rouwen om vervolgens de overtuiging los te kunnen laten. Het bovenstaande proces vindt plaats vanuit een intrinsiek, universeel verlangen naar groei. 

In mijn eigen praktijk zou het begeleiden van bovenstaand proces er zo uit kunnen zien:

– Allereerst nodig ik uit kenbaar te maken wat voor verlangen er op dat moment leeft. Waar verlang je naar, precies op dit moment? Soms is het antwoord direct helder en kan zonder moeite worden verwoord. Dan volgt er bijvoorbeeld een antwoord als ‘ontspanning’. Of ‘gewoon liggen en nergens aan denken’. Soms roept de vraag emoties op omdat er voor het eerst ruimte wordt gemaakt en stil wordt gestaan bij de ‘binnenwereld’. En het onder woorden mogen brengen van dit stille, wachtende verlangen. 

– Hierna kan een aanraaksessie volgen en nodigen we het lichaam voorzichtig uit te doorvoelen welke plekken in het lichaam geladen zijn en tot ons willen spreken. We geven we emoties en eventuele ontlading van het lichaam alle ruimte.

– Na één of een aantal aanraaksessie(s) kunnen we samen besluiten of het zinvol is om een PSYCH-K® proces op te starten. Dit transformerend proces bestaat uit één of een aantal sessies waarin voornoemde ondermijnende overtuigingen in het onderbewustzijn worden getransformeerd naar dienende overtuigingen.

Mijn rol tijdens de hierboven staande ‘snoei, groei & bloei’ – sessies is het bewaken van de veilige ruimte waarbinnen het proces zich afspeelt. Letterlijk en figuurlijk. En het volledig ‘beschikbaar’ zijn voor de ander. Dit kan door middel van het bieden van mijn ‘aanwezigheid en zijn’ tijdens een gesprek, maar ook door middel van het vormgeven van een massage of ander lichaamswerk.

Ik besluit graag met een mooi citaat uit het boek Levenslessen van Elisabeth Kübler-Ross & David Kessler (zie voetnoot):

“Een deel van u is ondefinieerbaar; u raak het niet kwijt door omstandigheden, ouder worden en ziek zijn. Er is een waarachtigheid waarmee u bent geboren, waarmee u leeft en waarmee u zult sterven. U ben gewoon op een prachtige manier uzelf”.

[1] Verlieskunde – Herman de Mönnink ISBN 90-352-2342-X

[2] Het drama van het begaafde kind – Alice Miller ISBN 978 90 417 0714 7

[3] The body holds keeps the score – Bessel van der Kolk ISBN 978-0-141-97861-1

[4] Levenslessen – Elisbeth-Kubler Ross & David Kessler ISBN 90-263-1965-7